HUBA BRZOZOWA INFORMACJE

ban11
baner99 (1)
KONICZYNY BANER
ban44
banera6
ban77
baner-brzoza
baner6
KONICZYNY BANER
Omułki baner
baner33
baner36
baner38
ryżbaner
baner99
banera1
baneromułsupletub
clodzaca
pasek
Baner Jemioły
pasek-2
pasek3
pasek-88
pasek-alpejski
Omułki baner
baneromułsupletub
ryżbaner
Shadow

PRAWIDŁOWY PODZIAŁ KOMÓREK

Podział komórki stanowi proces, podczas którego komórka macierzysta dzieli się na dwie komórki potomne. Podział stanowi istotny etap w życiu wszystkich komórek, ponieważ bierze udział w procesie wzrostu organizmu, leczeniu ran, zwalczaniu infekcji i stałym odnawianiu się komórek. W każdym momencie w naszym organizmie około 2,5 x 1011 komórek macierzystych dzieli się i tworzy 5 x 1011 komórek potomnych. Każda nowopowstała komórka ma ściśle ustalone miejsce. Komórka macierzysta zajmuje określone miejsce pomiędzy innymi komórkami w tkance, stąd, aby uniknąć zakłóceń w tej strukturze, komórki potomne, które wytwarza, również posiadają swoje własne miejsca. Ograniczenia powodowane przez środowisko wpływają na ten podział i na położenie komórek potomnych, a owo bardzo dokładne „pozycjonowanie” jest niezbędne dla utrzymania prawidłowego stanu tkanek i organów. Współczesna mikrotechnologia ustala wpływ przestrzeni i ograniczeń przestrzennych na podział i pozycje komórek, oraz pozwala określić, czy podział komórki będzie przebiegał w sposób prawidłowy. Niektóre elementy mikro środowiska powodują asymetryczny podział komórek – powstanie dwóch nieidentycznych komórek w wyniku podziału komórki macierzystej. Analiza zaburzeń podziału komórki patologicznej, które mogą doprowadzić do rozwoju procesu nowotworzeni, daje możliwość stosowania celowanych sposobów leczenia lekami syntetycznymi oraz wyznaczenia sposobu odżywiania się dla wsparcia prawidłowego podziału komórek.
Źródło: CNRS (Wspólnotowy serwis informacyjny badań I rozwoju). http://cordis.europa.eu/news/rcn/27749_pl.html

Przemyślana suplementacja procesu żywienia wykorzystuje tutaj botaniczne składniki diety, których substancje czynne należą do różnych kategorii naturalnych składników nieodżywczych: związków trójterpenowych, garbnikowych, nukleozydów, izoflawonów lub innych (np.antrachinonów). Perełkowiec jest tradycyjnie używany w leczeniu różnych chorób. W medycynie chińskiej – w leczeniu egzemy, zapaleniu okrężnicy, ucha środkowego, zatok i gardła, krwawieniach żołądkowo-jelitowych i zatruciach pokarmowych. Jest bogaty w alkaloidy (matryna, oxymatryna, sofokarpina), flawonoidy, trójglikozydy, saponiny fosfolipidy i stilbeny – substancje o szerokim zakresie aktywności biologicznej. Badania potwierdziły właściwości kancerostayczne, przeciwoksydacyjne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, przeciwwirusowe i inne. Perełkowiec japoński jest szeroko stosowany w Chinach jako czynnik hemostatyczny. Praktyka kliniczna i badania farmakologiczne potwierdziły jego aktywność przeciwnowotworową. Źródło: Brazilian Journal of Pharmacognosy, 22(5): 1145-1154; Sept./Oct. 2012: The review of phytochemical, etnomedical and pharmacological studies on genus Sophora, Fabaceae, P.M. Krishna, i wsp.

Rzepik jest ziołem garbnikowym (zawiera taniny) i flawonoidowym (apigenina, luteolina, kwercetyna, kempferol). Ponadto zawiera substancje gorzkie, trójterpeny, kwasy (ursolowy, salicylowy, krzemowy); fitosterole, witaminy (A, C, B1, B3, K). Ziele rzepiku obniża stężenie kwasu moczowego we krwi; działanie przeciwbakteryjne wobec gronkowca złocistego. Wyciągi ziela rzepiku pobudzają odporność poprzez zwiększenie aktywności enzymatycznej i fagocytarnej. Działają przeciwhiperglikemicznie, pobudzają uwalnianie insuliny. Gatunek A. pilosa wykazuje znaczące działanie przeciwnowotworowe dzięki zawartości związku garbnikowego p.n. agrimoniina. Wodne wyciągi ziela rzepiku hamują rozwój wirusowych stanów zapalnych wątroby. Źródło:Herbal Medicines, 3rd Ed., J. Barnes, L. Anderson, J.D. Phillipson, Ph. Press 2007.

Kordyceps chiński z długa historią stosowania jako grzyb leczniczy, występuje naturalnie w Tybecie. Grzyby lecznicze stosowane w leczeniu różnych chorób. zawierają związki przeciwwirusowe, bakteriostatyczne, przeciwnowotworowe, przeciwhiperglikemiczne, kardioprotekcyjne, przeciwzapalne i immunomodulujące. Najbardziej użyteczna substancja otrzymywana z kordycepsu – cyklosporyna, jest stosowana u osób po przeszczepach narządów; kolejna to kordycepina. Wśród pozostałych substancji wyróżnia sie fitosterole, witaminy A, B, C, E, aminokwasy i dysmutazę ponadtlenkową. Substancje czynne kordycepsu pobudzają odporność i działają przeciwnowotworowo. Kordycepina podobna do komórkowego nukleozydu adenozyny, wpływa korzystnie na budowę łańcuchów DNA, RNA i ingeruje z receptorami substancji które regulują syntezę białek. Zaliczana jest do nowej klasy związków przeciwnowotworowych, działających podobnie jak rapamycyna.
Źródło: Bożena Dworacka-Kaszak, Annals of Parasitology 2014, 60(3), 151-158, Cordyceps fungi […]

Huba brzozowa (chaga) pozyskiwana jedynie z żyjących starych drzew brzozy, zawiera biologicznie czynne sterole, związki trójterpenowe (w tym kwas betulinowy), beta-glukany i polifenole. Już od 12. wieku była tradycyjnie wykorzystywana w Rosji w chorobach żołądkowo-jelitowych (wrzodach i stanach zapalnych). Obecnie – także sercowo-naczyniowych; cukrzycy, nowotworach i łuszczycy. Herbata z niej zwiększa odporność, łagodzi ból i choroby wątroby, a wyciągi zostały ocenione jako ogólnie bezpieczne, nawet w dużych dawkach. Badania kliniczne wykazały, że chaga stosowana w przedłużonym czasie, ma korzystny wpływ w leczeniu osób z zaawansowanym stadium choroby nowotworowej, niezależnie od lokalizacji. U większości tych pacjentów – bez fazy terminalnej – 3-4 tygodniowy okres przyjmowania przetworów chagi prowadzi do obniżenia i wygaszenia bólu nowotworowego i umożliwia wstrzymanie podawania narkotycznych leków przeciwbólowych. Leczniczy efekt huby brzozowej w łuszczycy uwidocznia się powoli i osiąga optymalny wymiar po trzech miesiącach regularnego stosowania. Adoptogenne właściwości chagi przejawiają się w poprawie funkcji żołądkowo-jelitowych, zwiększeniu witalności i ogólnym wzmocnieniu, notowanych po długotrwałym i regularnym jej stosowaniu.
Źródło: Journal of Ethnopharmacology 154 (2014), 481-536, A. N. Shikov et. Al.

Morinda (noni) była używana tradycyjnie w Polinezji od ponad 2000 lat. Zawiera związki czynne zaliczane do różnych grup. Wśród nich – skopoletynę, potas, wit. C, karotenoidy, terpenoidy, antrachinony, sterole, flavony, kwasy organiczne i flawonoidy. Wykazują one działanie przeciwbakteryjne (łagodzą infekcje skórne, przeziębienia i gorączkę); przeciwwirusowe; przeciwgruźlicze (wyciągi z liści) i przeciwnowotworowe ze wskazaniem do wspomagania terapii nowotworów płuc i białaczki związkami syntetycznymi (adriamycyna, cisplatyna, 5-fluorouracil, vinkrystyna). Antrachinony izolowane z korzeni noni, hamują aktywność onkogenu, który wpływa dodatnio na rozwój linii komórkowych nowotworów płuc, jelit, trzustki i białaczki. Pozostały zakres działania leczniczego morindy potwierdza aktywność przeciw pasożytniczą, przeciwbólową, przeciw nadciśnieniową i immunologiczną. Większość danych wskazuje, ze morinda może stanowić czynnik prewencji we wstępnej fazie rozwoju nowotworzenia.
Źródło: Wang MY et al. Acta Pharmacol Sin 2002 Dec; 23 (1 2): 1127 -1141

 
HUBA BRZOZOWA INFORMACJE